คำแถลงการณ์ของนายจักรภพกรณีข้อกล่าวหาของคณะเผด็จการทหาร “ผมไม่มีส่วนเกี่ยวข้องกับการต่อสู้แบบติด “อาวุธ” ใดๆทั้งสิ้น”

ผมเพิ่งได้รับคำแถลงการณ์จากนายจักรภพ เพ็ญแข เลขานุการบริหารขององค์กรเสรีไทยเพื่อสิทธิมนุษยชนและประชาธิปไตยกรณีที่เขาถูกคณะเผด็จการทหารตั้งข้อหาว่ามีส่วนเกี่ยวข้องกับการครองครอง “อาวุธสงคราม” และได้เพิกถอนหนังสือเดินทางของเขาและแกนนำต่อสู้เรียกร้องประชาธิปไตยคนอื่นๆ

ข้อกล่าวหาที่คณะรัฐประหารเถื่อนไทยใช้กดดันผมในวันนี้ เผยให้เห็นความจนตรอกของเหล่านายทหารและกลุ่มอำมาตย์ที่พวกเขาทำงานรับใช้อีกครั้ง การกล่าวอ้างอันเป็นเท็จประเภทที่ว่าผมอยู่เบื้องหลัง “กลุ่มติดอาวุธ” ไม่ใช่เป็นเพียงแค่นิยายเท่านั้น แต่เป็นอีกหนึ่งตัวอย่างของความโข่เขลาของคณะเผด็จการทหารลวงโลก

ผมขอพูดอย่างชัดเจนว่า ไม่มีหลักฐานใดที่สามารถเชื่อมโยงผมกับอาวุธที่คณะเผด็จการทหารยึดมาได้ และผมขอท้าทายให้พวกเขาแสดงหลักฐานเหล่านั้น แน่นอนว่า แม้แต่การยึดอาวุธเหล่านั้นก็มีกลิ่นของความน่าสงสัยโชยออกมา เพราะไม่มีการสอบสวนที่เป็นอิสระเรื่องการยึดอาวุธ ไม่มีการเก็บลำดับขั้นตอนหลักฐาน และข้อกล่าวหาที่คณะเผด็จการทหารหยิบยกขึ้นมานั้นไม่มีความน่าเชื่อถือ และสามารถถูกหลักล้างได้อย่างง่ายดายหากถูกตรวจสอบอย่างละเอียด

กรณีที่คณะเผด็จการทหารพยายามจะ “ทำเรื่องส่งตัวผู้ร้ายข้ามแดน” ผมในข้อหาดังกล่าว พวกเขาเองควรจะต้องรับรู้ว่าไม่มีรัฐบาลไหนในโลกใบนี้ที่จะเชื่อฟังยอมจำนนต่อคำข่มขู่ของพวกเขา เพราะผมจะได้รับสิทธิในการเข้าถึงหลักฐานทั้งหมดที่พวกเขาสร้างขึ้นมา รวมถึงพื้นที่ในการท้าทายหลักฐานเหล่านั้น

และนี้คือเหตุผลที่กลไกล “ตุลาการ” เดียวที่พวกเขานำมาใช้คือการเร่งรัดดำเนินคดีด้วยข้อหาเท็จโดยการใช้ “ศาล” ทหารของพวกเขา ที่ซึ่งกระบวนการอันควรแห่งกฎหมายและหลักนิติธรรมได้ถูกทำลายลงไปนานแล้วเพื่อรองรับระบอบการปกครองเผด็จการ ดังนั้นจึงสามารถกล่าวได้ว่าคดีความทั้งหมดที่นำขึ้นสู่ “ศาล” ทหารเกิดขึ้นในบริบทของรูปแบบระบบกฎหมายที่ไม่ต่างไปจากละครเวทีอันน่าขัน โดยปราศจากสิทธิทางกฎหมาย

และเพื่อเป็นหลักฐาน ผมขอแถลงว่าผมไม่มีส่วนเกี่ยวข้องใดๆทั้งสิ้นในการต่อสู้แบบ “ติดอาวุธ” ผมเชื่อมั่นอย่างเต็มที่ในการต่อสู้ทางการเมือง สังคมและวัฒนธรรมโดยมีฐานมั่นที่เป็นจริงผ่านทางเจตนารมณ์ทางประชาธิปไตยของประชาชนไทย กลุ่มนายทหารและกลุ่มอำมาตย์ที่พวกเขาทำงานรับใช้ทราบอย่างดีว่าหากปล่อยให้ประชาชนไทยแสดงออกซึ่งเจตจำนงค์ประชาธิปไตยแล้ว อำนาจของพวกเขาจะสิ้นสุดลง และนำไปสู่การฟื้นฟูระบอบที่ชอบด้วยกฎหมายและหลักการรับผิดของเจ้าหน้าที่รัฐ ในเวลานี้ กองทัพและกลุ่มอำมาตย์ที่พวกเขาทำงานรับใช้คือคนกลุ่มเดียวที่มีส่วนเกี่ยวข้องกับการต่อต้านเจตจำนงค์ของประชาชนไทยด้วยการใช้ “อาวุธ” โดยมิชอบด้วยกฎหมาย ผู้ที่เชื่อมั่นในประชาธิปไตยไม่จำเป็นต้องใช้อาวุธ เพราะเรามั่นใจอย่างแท้จริงว่า เมื่อประชาชนไทยได้รับสิทธิ์ในการลงคะแนนเสียงเลือกตั้งกลับคืนมา คณะเผด็จการทหารจะกลายเป็นเพียงแค่ความผิดเพี้ยนทางประวัติศาสตร์เท่านั้น

ผมขอกล่าวเพิ่มเติมถึงเรื่องที่คณะเผด็จการทหารเพิกถอนหนังสือเดินทางของผมว่า นี่มิใช่เป็นเพียงการกระทำกดขี่อันวิตถารเท่านั้น แต่ยังทำให้ประชาชนคนไทยที่ต่อต้านการปกครองระบอบทหารกลายเป็นผู้ลี้ภัยทางการเมือง การเพิกถอนดังกล่าวจะประจานให้ประชาคมโลกเห็นว่า คณะเผด็จการทหารไทยไม่ต่างไปจากกลุ่มทรราชผู้เกรี้ยวกราดที่ทำประพฤติตนนอกมาตรฐานกฎหมายระหว่างประเทศ

เพียงแค่สองวันที่แล้ว คณะเผด็จการทหารบอกว่าไม่สนใจองค์กรเราโดยบอกว่า “ไม่มีความสำคัญ” แต่ในตอนนี้ เรากลับถูกกล่าวหาว่าอยู่เบื้องหลังกลุ่มกองกำลังติดอาวุธซึ่งไม่มีอยู่จริง ซ้ำยังพยายามลิดรอนสิทธิในการเดินทางของเราโดยเพิกถอนหนังสือเดินทาง การกระทำของคณะเผด็จการทหารเหล่านี้เผยให้เห็นเพียงสิ่งเดียวเท่านั้น - ความรู้สึกไม่มั่นใจของพวกเขาที่มีเพิ่มมากขึ้นเรื่อยๆ ทุกวัน

เราขอให้ผู้สนับสนุนองค์กรเรายืนยัดยึดมั่นและไม่ต้องรู้สึกกังวลหรือถอดใจกับกลเกมและคำข่มขู่ของคณะเผด็จการทหาร การกระทำเดียวที่คณะเผด็จการมีคือ พยายามจะบดขยี้ความหวังและความปรารถนาของประชาชนไทยทั่วไป แต่กระนั้น การกดขี่ครั้งแล้วครั้งเล่าของคณะเผด็จการทหาร คือการตอกตะปูปิดฝาโลงของพวกเขาไปเรื่อยๆ และได้เพิ่มความแข็งแกร่งให้กับความแน่วแน่ของท่านในความพยายามทวงคืนอำนาจอธิปไตยให้แก่ปวงชนไทย

Jakrapob Penkair Statement on Junta's Claims - "I have no involvement in any kind of “armed” struggle".

I've just received the following statement from Jakrapob Penkair, the Executive Secretary of Organisation of Free Thais for Human Rights and Democracy (FT-HD) regarding Thailand's military regime charging him with being involved with the possession of "war weapons" and also revoking his and other pro-democracy leaders' passports. A Thai version of this statement will appear shortly.

"The charges levelled against me today by Thailand’s illegitimate coup regime reveal, once again, the desperation of the Generals and the Establishment they represent. The false claim that I am behind some kind of “armed element” is not only a fiction but yet another example of the injudiciousness of the fraudulent Thai junta.

Let me be clear - there is simply no evidence whatsoever to connect me to the junta’s seizure of arms and I would challenge them to produce such evidence. Of course, even the seizure of said arms has more than a whiff of suspicion about them. There has been no independent investigation regarding these arms’ seizures, no chain of evidence has been preserved and the kind of claims the junta are putting forward are so flimsy they would be washed away very quickly when subject to proper cross-examination. 

 As for any attempt to “extradite” me on such charges, the junta must know that no government on earth would succumb to their threats and that I would be given full access to any evidence they have concocted and also the platform to challenge such evidence. 

 For the record, I must state that I have no involvement in any kind of “armed” struggle. I believe fully in a political, social and cultural struggle secured in reality by the democratic will of the Thai people. The Generals and their Establishment masters know very well that if the democratic will of the Thai people is expressed, power will be removed from them and returned to more accountable and legal forms. 

   It's only two days ago our organisation was being dismissed as “irrelevant” by the junta. Now we face allegations of being behind a regime-concocted "armed struggle" along with attempts to curtail our rights to travel via the revocations of passports. These actions by the junta reveal only one thing - their increasingly obvious insecurity - something which will only grow in the days and weeks to come.

That’s why the only “judicial” vehicle they could use to expedite their false charges would be through their own military-run “courts” where due process and the rule of law have long been abolished in favour of despotism. It must be said that any and all cases coming before the military “courts” exist in the context of a form of jurisprudence that is little more than a theatre of the absurd, such is the lack of any form of legal rights.

At the moment the military and the forces they represent are the only agents engaged in any kind of illegitimate “armed” struggle against the will of the Thai people. Those who believe in democracy have no need to use force of arms as we are fully confident that the moment the franchise is returned to Thais the junta will be little more than an historical aberration. 

I should add that the revocation of passports by the junta is not only another grotesque repressive act it also turns any Thai citizen who stands against the military regime into political refugees. Such revocations will further expose to the global community that the junta are little more than petulant tyrants operating far beyond the norms of international law.

We ask our supporters to remain steadfast and not be distressed or disheartened by the junta’s threats and games. The only action the junta have available to themselves is to attempt to crush the hopes and aspirations of ordinary Thais. Yet, with each turn of the repressive screw, the junta just further seal their own fate and will strengthen your resolve to return sovereignty to the Thai people."

แถลงการณ์อย่างเป็นทางการจากกระทรวงต่างประเทศอังกฤษ ต่อการคุกคามพลเมืองอังกฤษโดยผู้นำทหารไทย

โฆษกกระทรวงต่างประเทศได้ส่งข้อความมาให้ Asia Provocateur ข้อความดังกล่าวมีดังนี้

เรามีความตระหนักในกรณีนี้และขอทำความเข้าใจกับตำรวจที่ดำเนินการกับบุคคลนี้
สหราชอาณาจักรมีความมุ่งมั่นที่จะปกป้องเสรีภาพในการพูดและสิทธิของบุคคลที่จะแสดงความคิดเห็นได้โดยไม่ต้องมีการคุกคามของการข่มขู่หรือการล่วงละเมิด
ทุกคนในสหราชอาณาจักรที่รู้สึกว่าพวกเขากำลังถูกคุกคามในทางใดควรแจ้งตำรวจ
เราได้ทำให้ชัดเจนไปยังกระทรวงการต่างประเทศในกรุงเทพฯและสถานทูตไทยในกรุงลอนดอนว่า เราจะไม่ทนต่อความพยายามที่จะบังคับใช้ในนามของกองทัพไทยในสหราชอาณาจักรที่มีจุดมุ่งหมายเพื่อป้องกันไม่ให้เสรีภาพในการแสดงออก

BREAKING: Official Statement From UK Foreign Office on Harassment of UK Citizens by Thai Military Junta

Earlier today I blogged about unofficial comments made by the British Embassy in Bangkok regarding their stance on the ongoing targeting and harassment of UK citizens by the Thai military junta, their supporters and agents. 

These comments have now been CONFIRMED as being accurate by the British government's Foreign and Commonwealth Office (FCO). The UK has now made it officially clear to the Thai military that they will not tolerate any further targeting of British nationals or others on British soil.

This is possibly the strongest statement yet released by any government regarding the junta's attempts to internationalise their campaign of repression. 

Ambassador Mark Kent and the FCO deserve all our support for taking such a principled stance.

The following statement was sent to me by a Foreign Office spokesperson

We are aware of this case and understand the police are in touch with the individual. 

The UK is committed to the freedom of speech and defends the right of individuals to express their views without the threat of intimidation or harassment.  

Anyone in the UK who feels they are being threatened in any way should report it to the police.

 We have made clear to the Ministry of Foreign Affairs in Bangkok and the Thai Embassy in London that we will not tolerate attempts to enforce Thai military decrees in the UK that are aimed at preventing freedom of expression.

EXCLUSIVE: British Embassy Rebukes Thai Military Junta for Harassing UK Citizens

I've just received a copy of comments made by the British Embassy in Thailand regarding the Thai military junta's harassment of British nationals in the UK. These comments were made in writing to a third-party whom wishes to remain anonymous at this point.

As for the background to the UK Embassy's comments, it is now on the record that the Thai military junta has made a point of singling out a British citizen of Thai heritage critical of the Thai monarchy,  Chatwadee Amornpat - aka "London Rose" - for "special attention" and has made numerous completely baseless and false claims that they are "extraditing" Rose from the UK to Thailand.

There are also a number of videos posted online which appear to target Rose in a harassment campaign. After posting one such video, the person involved later posted an image of themselves holding £5000 in cash, which led to some speculation that the source of such funds may have been the Thai military junta seeking to extend an harassment campaign into order to shutdown dissent in the wider Thai diaspora.

Either way, the UK Embassy in Bangkok seem to have made their position very clear - they will not tolerate the Thai military junta seeking to extend their repression onto British territory. The Embassy said that -

The UK is committed to freedom of speech and defends the right of individuals to express their views without the threat of intimidation or harassment.  We have discussed with the Ministry of Foreign Affairs in Bangkok and the Thai Embassy in London.  We have made clear that we will not tolerate attempts to enforce Thai military decrees in the UK that are aimed at preventing freedom of expression. 

More Anti-Coup "Free Thai" Board Members Announced

I have received a list of the founding members of Organisation of Free Thais for Human Rights and Democracy (FT-HD)

Some of the FT-HD Board of Directors

Secretary-General

H.E. Mr. Charupong Ruengsuwan

Former Pheu Thai Party President / Minister of Interior

Executive Secretary / Spokesperson

H.E. Mr. Jakrapob Penkair

Former Minister of Prime Minister’s Office / Former Member of Parliament / Founder of the United Front of Democracy Against Dictatorship (UDD)

Director

Dr. Sunai Julapongsathorn

Chairman of the House Committee on Foreign Relations / Former Member of Parliament 

Director

Associate Professor Jaran Ditta-apichai

Former Human Rights Commissioner / Founder of the United Front of Democracy Against 

Dictatorship (UDD)

Director

Mr. Arkhom Sydney

A Thai Democracy Campaigner in Australia

Advisor

Mr. Robert Amsterdam

An International Human Rights Lawyer

Roasting People Alive: The Thai Army's Red Drum Massacres of the 1970s

Bangkok Post special publication magazine ”Oct 14, 1973 - People's Progress, 30 years on” dated 14 October 2003

The Red Drum massacres of 30 years ago

The Red Drum massacres of 30 years ago represent excesses in counter insurgency that no one wants to revisit. But memories die hard and a healthy way of living with the horrors is to admit them.

About 3,008 people - accused of being communist suspects - are believed to have died after being pushed down 200-litre red drums alive or semiconcious and incinerated. The atrocities began in military camps in a small village in Phattalung about two years before the events of October 13, 1973, and continued through 1975, according to a former special branch police officer.

To put to rest the souls of the villagers, thousands of people from the southern provinces of Phattalung, Surat Thani, Songkhla, Trang and Nakhon Si Thammarat converged for religious rites at a rubber plantation in Ban Kho Lung, in Phattalung's Si Nakarin sub-district on April 10 this year.

The plantation housed two companies of soldiers, one from the Senanarong barracks in Songkhla, and another from the Ingkayuth Boriharn barracks in Pattani.

“It was the policy of the Thanom Kittikachorn government to decisively flush out communist insurgents,”said the former special branch police officer.

But the government never specified what “decisively” meant. While the soldiers at Ban Kho Lung resorted to pushing suspects down red drums before burning them, forces in Nakhon Si Thammarat killed entire households and left the bodies right there, he added.

“As subordinates, the officials merely followed orders. Mistakes were inevitable.”

Police also played their part in the drastic suppression, killing suspects based on lists sent from intelligence units, he confirmed. They sent on some of the suspects to the military camps at Ban Kho Lung. But the officer emphasized he never witnessed any of the red drum executions.

The suppression waged by the police and the military drove thousands of villagers into the arms of the outlawed Communist Party of Thailand.

Fon Silamul, now a provincial councilor, was one of them, his operational patch the Phu Banthad mountain range. He remembers how fear convinced him to join the party after soldiers and police visited the homes of his relatives and took the men for questioning at Ban Kho Lung camp.

When relatives went to visit the men at the camp two days later, they were told that some had been released but others were now dead. Not one ever returned home.

Mr. Fon said he could not remember a single man - “old or young” - remaining at home in the villages of Ban Na, Lamsin, Khao Khram, Ban Tone, Ban Loh Kwai, Ban Lam Nai, Ban Na Wong, Ban Rai Nua and Ban Kongla after news began to spread of the people accused of helping the CPT being burnt alive.

“What can villagers like us do when we are sandwiched between the government officials and the CPT? If we refused to cooperate with either side we would be in great danger.

Taking sides with the CPT seemed to be the best way to survive in the circumstances when the police and security officers could not provide us with protection and everyhting was a real mess.”

Mr Fon remembers the hooligans and thieves from other areas who came to steal cattle most nights until there was not a single animal left in his village. The police feared for their own safety because they were outnumbered by these gangs. They refused to respond to calls to root out the thieves.

When people could not rely on government officials, they turned to members of the CPT united front who had settled in the area about “nine years earlier” (or in the early 1960s). These men and women promised to save them from military atrocities and maintain law and order.

Things were made worse for many villages as the lists of CPT members and hooligans prepared by the village headmen often contained the names of those with whom the headmen was in conflict. These were arrested but none were executed before 1970. Most underwnet “re-education”.

The mass killings reportedly began in 1970, when rangers with the Special Task Forces in Lop Buri and troops from Ingkayuth Borihan barracks were sent to crush communist insurgents.

When Mr. Fon and other villagers living near the Ban Ko Lung camp were asked how they knew those arrested later became victims of the flaming red drums, they said they could hear the roar of military trucks - used to drown out the screams of those being burnt alive - throughout the evenings after communist suspects were taken to the camp. The villagers would smell human flesh burning and see the fumes rise into the night sky.

“At the same time, some arrested villagers from Surat Thani were thrown from helicopters over the Phu Banthad mountain range,” Mr Fon alleges.

Asked if they had proof of the mass killing, Mr. Fon and other villagers said they found human skulls and bones scattered along Klong Muay, adjacent to Ban Kho Lung camp, after it was closed in late 1975.

“Many children used the skulls to play footbll and we were told that ash and other remains were dumped in Lamphan, a part of Thalae Luang in Phattalung.”

The people of Phattalung did not know much about the Red Drum atrocities. All they knew was that soldiers were killing communists because they were at war with government troops.

He said that the figure of 3,008 people killed in Red Drum cases was compiled by a committee attached to the pro-democracy Student Federation of Thailand in 1975 who were sent to visit the area to collect information on the victims. There are no known copies of this report available now.

The villagers said they bore no grudges against those who brought so much terror into their lives. They had no desire to take revenge against police and the military.

“Let bygones be bygones, and let us patch up our differences of ideology,” Mr Fon said. “I fully understand that the troops involved in the Red Drum case had to follow orders and the villagers thought they were fighting for their survival and for a better life. No-one was really at fault as it was very common to see losses on both sides when each side claimed to fight for a better ruling system.”

For the former special branch police officer, the events of 30 years ago may be seen as a case of over-reaction by the state. But for state officials then, danger lurked in every corner, especially in Kong La district, which they could not penetrate, not even when the deaths started mounting.

The Red Drum massacres ended in 1975, two years after the fall of the Thanom regime, and when Thailand established diplomatic relations with China, the officer said.

Though memories of he events of Ban Kho Lung are fading, most villagers who survived the horrors still refuse to talk about it.

Their only desire, they say, is to make merit in honour of those who perished in the red drums because “when those people were killed, they had no chance to see he monks for their last blessing”.

“We want the Red Drum case to be a lesson and not forgotten by our next generation that their ancestors sacrificed their lives for today's democracy.” one said.

A group of villagers has already bought a piece of land for 450,000 baht to build an information centre and monument to those killed, a plan that apparently has run into opposition from state authorities, the former special branch officer among them.

But how else to repose the ghosts of the Red Drums?